5 hiphopnummers voor mensen die niet van hiphop houden

Lancie vindt het heerlijk om over de muziek te praten die hij leuk vindt, de muziek die hij niet leuk vindt te paneren en het zo te schrijven dat de lezer hoe dan ook wint.

Ik hou niet van hiphop, waar moet ik naar luisteren?

Hiphop heeft een slechte rap. Gangsters, geweld, drugsgebruik, opscheppen over rijkdom en hoes, en thug lyfe (compleet met #hashtag) komen allemaal meteen voor de geest bij het noemen ervan. "Luister je naar rap? Wow, je moet gespannen zijn." Dit is niet zonder reden: dergelijke onderwerpen werden in de jaren '80 het gezicht van hiphop en bestaan ​​nog steeds.

Afgezien van het vlotte onderwerp, is er ook de gemakkelijk aangenomen misvatting dat rap meestal onbegrijpelijk is, een wartaal die alleen cool klinkt voor tieners die het niets kan schelen. Er zijn mensen die denken dat hiphop alleen maar goed is om je woede en frustratie te piekeren, en daar geen deel van uit willen maken.

Een van de ernstigste ironieën van hiphop, vind ik, is dat het een vicieuze cirkel is. Hiphop vereist dat je goed luistert. Als je dat doet, helpt het om uit te leggen waarom het is wat het is. Maar als je dat niet doet, blijft de neiging ertegen bestaan, en dus jammert het harder tegen je omdat het gefrustreerd raakt omdat je het geen 'eerlijke kans' geeft. Anders gezegd, je zou het krijgen als je het deed, maar als je het niet zou doen, zou je het niet doen.

Het is geen genre dat probeert uit te reiken, of in ieder geval grotendeels faalt om dit op een reguliere manier te doen. Van buitenaf lijkt het ontoegankelijk, tenzij je zo iemand bent. Dat is jammer, want zoals bij elk ander genre komt er meer bij kijken dan brede streken.

Er is een uitzonderlijke focus op flow en ritme omdat het de levensader is van dergelijke muziek. Ik vind dat hiphopnummers veel betere sferen hebben dan andere genres zoals country of zelfs de hedendaagse pop, die zich al op atmosferische vullingen richt. En, natuurlijk, het heeft een schat aan verhalen en sociaal commentaar, waardoor het een vruchtbare vlakte is voor degenen die gewicht willen in wat ze luisteren.

Dit artikel wil de kloof overbruggen met een paar inleidende liedjes. Deze lijst is geen maatstaf voor kwaliteit of zelfs historische betekenis; het is een verzameling nummers waarvan ik vind dat ze laten zien wat hiphop te bieden heeft, terwijl ze toch duidelijke teksten en toegankelijke thema's hebben. Met een beetje geluk ondermijnen ze ook de verwachtingen of overtreffen ze zelfs. Ik sta altijd open voor suggesties, dus laat het mij en andere lezers gerust weten in de reacties hieronder.

1. "Gewoon een vriend" door Biz Markie

Biz Markie's "Just a Friend" is de eerste op de lijst en wordt de Clown Prince of Hip-Hop genoemd. Je hebt misschien de 2000-poppy Austin Mahone-cover gehoord of de korte verwijzing ernaar in de film The Book of Life.

Daarin probeert Biz erachter te komen waarom zijn vriendin vreemd afstandelijk is, en al die tijd verzekert ze hem dat de man met wie ze altijd is 'slechts een vriend' is. Zijn zang- en rapkunsten zijn niet de beste. Hij komt nauwelijks op adem op één regel, slechts een minuut in het nummer, en het refrein is berucht slecht - maar dit gejammer maakt het nummer ook tot de dwaze, leuke, aanstekelijke rit die het is, en je kunt niet anders dan rally aan Biz' kant voor hoe naïef en oprecht hij is.

Een beetje ineenkrimpen, een beetje meer aww, en tegen het einde van het nummer is het echt verleidelijk om gewoon mee te zingen. Eerlijk genoeg zijn er een paar onbekende uitdrukkingen zoals "honderd bewijs" en "9/10 broek", maar de context is genoeg om erachter te komen wat ze moeten betekenen.

2. "Sunshine" door Atmosphere

Het rustgevende stuk van Atmosphere, dat in augustus 2015 werd uitgebracht, neemt zijn haak van bijna tweehonderd jaar geleden: om precies te zijn, de eerste regel van Nikolai Rimsky-Korsakovs "Song of India" uit zijn opera uit 1896, Sadko. Het nummer neemt een rustig tempo aan en beschrijft de reis van de zanger van pijnlijke kater naar waardering voor de dag, de zonneschijn en het leven in het algemeen.

Gemakkelijk geïdentificeerd met, vastgebonden op een stijlvolle chill beat, en een man die gewoon blij klinkt om te doen wat hij doet en te zijn wie hij is. Gebruikt ook 99% gewoon Engels (wat is een Musab-regel?), dus zeer begrijpelijk. Het luisteren waard, of je nu van hiphop houdt of niet.

3. "Verlies jezelf" door Eminem

Eminem komt met veel bagage en is waarschijnlijk verantwoordelijk voor veel eerste indrukken richting hiphop. Het is, zoals zijn fans je zullen vertellen, wat hem tot hem maakt, en hij gebruikt het in Lose Yourself om iets geweldigs te bereiken.

"Hé, wacht, is dit niet het liedje 'Mom's spaghetti'?" Waarom ja, ja dat is het.

Afgezien van het feit dat het een kleine meme heeft voortgebracht, zijn er twee belangrijke trekkingen. De eerste is het onderwerp: het gaat over alles geven, jezelf verliezen terwijl je jezelf in één enkele kans stort, de enige die je zou kunnen krijgen. Het is zinken of zwemmen, en afkomstig van een man met veel slechtere omstandigheden:

Alle pijn van binnen versterkt door het feit dat ik niet rond kan komen met mijn negen-tot-vijf en ik niet het juiste soort leven voor mijn gezin kan bieden, want man, deze verdomde Voedselbonnen kopen geen luiers

Van Spinditty

het is een van de meest motiverende liedjes die je kunt krijgen.

De andere trekpleister is het uitstekende schrijven van Eminem. Hoewel de muzikaliteit, de aanstekelijkheid van zijn liedjes mij wisselvallig waren, zijn zijn rijmpjes en zijn flow over het algemeen van topklasse. Er is niets van dat rijmende "me" met "me" (Without Me) hier; hij rijgt zijn lijnen in groepen van 8 zo soepel aan elkaar dat je niet echt de ene kunt zingen zonder meteen naar de volgende te gaan, en de volgende, en de volgende.

Deze video legt het in meer detail uit: het rijmschema is verbluffend indrukwekkend, en het genereert een krachtige onderdompeling die je aandacht grijpt terwijl je eraan vasthoudt, en het meest verslavende aspect van hiphop levert in een zeer herkenbare verpakking.

Zoals met de meeste Eminem-nummers, komt het met een aantal popcultuurreferenties die je al dan niet logisch vindt ("Er is geen Mekhi Phifer" verwijst naar een andere acteur in de film), evenals enkele mushed secties ("moodog geketend " is eigenlijk "gemoedstoestand helemaal veranderd"); de teksten in de link hierboven hebben annotaties die alles uitleggen, inclusief uitleg van Eminem zelf. Een iets grotere uitdaging voor een veel vleziger nummer.

4. "Mevrouw Jackson" van Outkast

Een ongebruikelijke rapstructuur, een zieke beat en een hook die brutaal riffs op Wagners "Here Comes the Bride" zorgen voor een klassieker. De eerste strofe is voor ongeveer 70% begrijpelijk, en dankzij Akon's "verontschuldigingslied" is het heel gemakkelijk om alles, inclusief het refrein, als sarcasme te beschouwen. . . maar dat is het niet.

Temidden van het opzwepende tempo en de zorgvuldig geplaatste fills is er een vermoeienis, een berusting in een zelden besproken situatie in de muziek: het verwerken van de gevolgen van een scheiding en ook nog eens met de schoonmoeder te maken hebben. Er is een openhartigheid, een soort volwassenheid die zich door de regels ontwikkelt:

Op de eik hoop ik dat we ons voor altijd zo voelen. Voor altijd, voor altijd, voor altijd? Voor altijd lijkt nooit zo lang totdat je volwassen bent En merk op dat de heerser van dag tot dag niet al te verkeerd kan zijn

Het is een verfrissende verandering van tempo van het achtervolgen van meisjes en het verkondigen van oneindige romantiek, maar het is ook niet gemeen of hopeloos. Het voelt alsof het van een heel reële plaats komt in hoe gelijkmatig het onderwerp wordt besproken (terzijde, dit was gebaseerd op de eigen worstelingen van de zanger), en eerlijkheid in de kunst verdient altijd respect.

5. "Gettin' Jiggy With It" door Will Smith

Opmerkingen

Lancie Herald (auteur) op 02 juli 2016:

Waarvan akte. Bedankt voor de vangst! Ik heb dat opgelost.

Voor altijd blauw op 03 juni 2016:

"Er is geen Mekhi Phifer" is de naam van de acteur die zijn beste vriend speelde in de film!!!!! Kom op man.

Lancie Herald (auteur) op 22 mei 2016:

Hallo bob - dat is een goed punt, en het was absoluut een van de grootste afslagen voor mij pre-hiphop. Ik denk dat je zult merken dat "Lose Yourself" dat wonderbaarlijk ondermijnt - door het hele nummer heen is er een heen en weer thema van weten dat hij goed is, zelfs een soort succes bereiken, alleen om te snel uit elkaar te vallen, en dit is voortdurend ondermijnd door zijn besef dat hij met armoede wordt getroffen en dat dit - door goed, beter, de beste te zijn - zijn enige uitweg is. Natuurlijk, als je het liever helemaal wilt vermijden, zijn "Sunshine" en "Ms. Jackson" je keuzes.

Ik geloof echt dat er een culturele reden is voor de extra branie, de extra bravoure - het is een vorm van empowerment om je eigen overwinningen op te eisen en te benadrukken wanneer de heersende omgeving je kleineert en vernedert - maar dat maakt het in het begin niet gemakkelijker om te accepteren, waar. Bedankt voor je reactie, ik hoop dat je het artikel leuk vond!