Top 25 beste Schotse indierockbands van de jaren 2010

Ik schrijf al meer dan acht jaar online over buitenlandse reizen en Europese rockmuziek.

25 beste Schotse indiebands van de jaren 2010

De jaren 2010 produceerden geweldige muziek, waarvan een groot deel afkomstig was van Schotse indierockbands. Dit artikel bevat 25 van de beste Schotse indierockbands van het decennium. Lees verder voor enkele van de topalbums en nummers die door elke band zijn geproduceerd, evenals enkele feiten en cijfers.

1. Admiraal Fallow

Deze band werd in 2007 opgericht door singer-songwriter Louis Abbott. Hij beschreef het als "een indie band met orkestrale neigingen". De rest van een getalenteerde line-up bestaat uit Sarah Hayes, Kevin Brolly, Philip Hague, Joseph Rattray en Tom Stearn.

Met vier zangers, een klarinet, contrabasfluit en violen hebben ze een klassieke stijl bedekt met vocale harmonieën - beïnvloed door onder meer Midlake, Bruce Springsteen en Tom Waites. Ze verschenen in 2009 op het T in the Park-festival. Hun eerste album, Boots Met My Face, werd uitgebracht in 2010 en was een autobiografische verzameling liedjes over Abbotts vroege leven.

Tijdens een drukke zomer in 2011 speelden ze op vele festivals, waaronder de SXSW in de VS en Glastonbury in Engeland. Hun tweede album Tree Bursts in Snow kwam uit in 2012. Hun derde album Tiny Rewards werd uitgebracht in 2015 en markeerde een verandering in stijl toen de band experimenteerde met nieuwe geluiden om de boel op te frissen.

2. De verbazingwekkende slangenkoppen

The Amazing Snakeheads is een krachtig trio uit Glasgow dat in 2010 begon en uitgroeide tot een van de meest explosieve acts in de stad. ze begonnen met optreden in 2011, onder leiding van Dale Barclay en met William Coombe op bas en Jordan Hutchison op de drums.

Ze namen slechts één album op, de release Amphetamine Ballads uit 2014, die op het Domino-platenlabel stond. Hun debuutsingle 'Waar is mijn mes' sprintte met een lengte van 73 seconden binnen en ze specialiseerden zich in een brute Rockabilly-aanval van geluid en woede.

Net als hun muziek was hun carrière kort en intens. Coombe en Hutchison verlieten de band en hoewel ze werden vervangen, kondigde Barclay in 2015 het einde van de band aan.

Helaas werd Dale Barclay later getroffen door hersenkanker en stierf in 2018.

3. Casual seks

Casual Sex is een band uit Glasgow met Sam Smith op zang en gitaar, Edward Wood op gitaar, Peter Masson op bas en Chris McCrory op drums. Een product van de opnamestudio Green Door, ze waren al individueel in de lokale muziekscene geweest voordat ze samenkwamen.

Ze zijn beschreven als een minimalistische postpunkband met een bewust uitgeklede sound. De teksten van Orcadian Sam Smith bestreken een breed scala aan onderwerpen, van persoonlijk tot internationaal, met humor en vindingrijkheid.

Ze toerden door de VS ter ondersteuning van Franz Ferdinand in 2013, maar de band duurde niet lang en de leden gingen kort daarna hun eigen weg.

Topnummers zijn onder meer 'Stroh 80', 'What's Your Daughter For?', 'We're All Here Mainly For The Sex', 'Bastard Beat', 'National Unity', 'A Perfect Storm' en 'Nothing On Earth'.

4. Chvrches

Dit synth trio uit Glasgow werd in 2011 geactiveerd door de veelzijdige artiesten Lauren Mayberry, Iain Cook en Martin Doherty. Vergeleken met Depeche Mode en New Order werd hun electropop-stijl ooit beschreven als "een goddeloze orkaan van kinetische pop-energie".

Hun back-catalogus van hitparades suggereert een meer bescheiden plaat, maar er is twijfel over de kwaliteit van hun toegankelijke muziekmerk. Hun eerste album, The Bones of What You Believe, kwam in 2013 uit en kreeg lovende recensies.

Van Spinditty

Ze hebben live op tv gespeeld in het VK op 'Later…with Jools Holland' en in de VS op 'Late Night with Jimmy Fallon'. Ze zijn ook verschenen op tal van festivalpodia over de hele wereld, waaronder Reading en Leeds in Engeland, SXSW in Amerika en Sziget in Hongarije en vele anderen.

Hun tweede album Every Open Eye kwam uit in 2015 en een derde album Love is Dead kwam uit in 2018.

In het begin van het volgende jaar werkten ze samen met het BBC Scottish Symphony Orchestra voor de lancering van de nieuwe BBC Scotland televisiezender. De officiële lancering van de zender op 24 februari omvatte een orkestrale uitvoering van het Chvrches-nummer 'Miracle'.

5. Fouten

Fouten, beschreven als een post-elektroband uit Glasgow, werd in 2004 opgericht door Simon Ward, Greg Paterson en Stephen Livingstone. Ze maakten indruk op hun mede-Schotse muzikanten in Mogwai dat deze hen hadden aangemeld bij hun Rock Action Records-label.

Dit leverde de single 'Hans Herman' op gevolgd door de E.P. Hoe schoon is uw zure huis? in 2006. Het jaar daarop kregen ze een nuttige ondersteuningsplaats met de beroemde band Underworld die door het hele VK speelde.

Hun debuutalbum It's Not Something But It Is Like Whatever kwam uit in 2008 en ze brachten dat jaar en het daaropvolgende jaar uitgebreid op tournee. Optredens omvatten het spelen naast de Mogwai, die hen onder hun hoede had genomen.

In 2010 werd hun tweede album Come Down With Me uitgebracht, en nogmaals, hun harde werk ging door terwijl ze door het VK en Europa reisden, inclusief een co-headlinetour met een andere gerenommeerde Schotse band The Twilight Sad.

Ze waren ook druk in de studio met nog twee albums Have Some Faith in Magic in 2012 en Lease of Life in 2015, met daartussen een acht-track mini-album New Relics.

6. Honingbloed

De band, opgericht in Glasgow in 2012, is een vrouwelijk duo van Stina Tweeddale op zang en gitaar en Cat Myers op zang en drums. Originele drummer Shona McVicar vertrok in 2014 om te worden vervangen door Myers.

In datzelfde jaar werd hun eerste album uitgebracht, het gelijknamige Honeyblood dat de onderkant van de Britse albumhitlijsten bereikte en net de Top 100 binnenschoot.

Hun tweede album Babes Never Die, dat in 2016 uitkwam, deed het beter en bereikte nummer 50 in de hitparade. Het betekende een verandering in een agressievere punkstijl van de vorige "crunch-pop" van hun debuutplaat.

Het album werd ook genomineerd in de Scottish Album of the Year-awards voor 2017. Hoogtepunten waren onder meer een voorprogramma met de Foo Fighters en optredens op het T in the Park en het South by South West-festival in Texas. In 2019 verscheen hun derde album In Plain Sight.

7. Indigo fluweel

Deze band komt uit Edinburgh en werd in 2014 opgericht door Darren Barclay op leadzang en slaggitaar, Jason Tucker op leadgitaar, Laurie Adam op bas en Billy McMahon op drums.

Hun geluid is een vorm van vrolijke en aanstekelijke indierock, die in sommige kringen ook wordt omschreven als 'Tropical Pop' vanwege hun kleurrijke kleding en Afrikaanse ritmes in hun muziek. Indigo Velvet heeft veel steun gekregen van de muziekpers, waaronder BBC Radio Scotland, en heeft een stevige aanhang opgebouwd

Ze speelden T in the Park in 2016, en in datzelfde jaar toerden ze naar uitverkochte zalen in het Verenigd Koninkrijk en brachten ze hun eerste single 'Sunrise' uit. Toen arriveerde eind 2017 een 5-track EP, getiteld Vol.1 . Collega-Scots-artiest Lewis Capaldi is een grote fan van hun muziek en nodigde hen uit om zijn show te ondersteunen.

8. Klein oog

Little Eye is een band uit Glasgow, opgericht in 2008 door frontman Allan Sieczkowski en vergezeld door Euan Malloch op gitaar, Marcus Cordock op bas en Jay Hepburn op drums. Ze beschreven hun geluid als "balancerende edgy, op gitaar gebaseerde rock die doet denken aan vroege U2 met zijdezachte popmelodieën" en ze kregen snel erkenning.

In 2009 waren ze de winnaars van de In Demand Band of the Year Award van het lokale radiostation Clyde 1 en de 'Best Unsigned Band' van de Young Scot-organisatie van 2011. Maar het duurde even voordat het studioproduct de oren van het publiek bereikte. Hun eerste single 'Choked Up' verscheen pas in 2013, maar er waren nog meer releases met de titels 'Fighting the Future' en 'End Game' in 2014, en daarna 'Contagious' in 2016.

Hun eerste album, ook wel Fighting The Future genoemd, kwam in de zomer van 2014 uit en kreeg goede recensies. Hoogtepunten van hun livecarrière waren het ondersteunen van Blondie in Glasgow, de opening van het hoofdpodium op het Isle Of Wight Festival in 2014, en twee korte maar succesvolle tournees door West-Europa tussen 2015 en 2017.

Ondanks plannen voor een tweede album in 2017, gingen ze later dat jaar uit elkaar "vanwege creatieve meningsverschillen", hoewel Allan Sieczkowski zou blijven optreden als soloartiest onder de naam 'Little Eye'.

9. Miniatuurdinosaurussen

Een band uit Stirling opgericht in 2009 met Barry Maclean op zang en gitaar, Andrew McAllister op gitaar en synthesizer, Alban Dickson op bas en Sam Waller op drums.

In een vreemde chronologie werd hun eerste single '(I Want to watch) Top Gear' uitgezonden op BBC Radio 1 voordat de groep zelfs maar een optreden had gegeven. In het volgende jaar maakten ze ook een ongebruikelijke zet door zich aan te melden voor een kledingaantekening bij modehuis Police-883.

In 2011 werden ze opgepikt door het platenlabel Electric Honey die hun volgende single 'Fight or Flight' uitbrachten. Miniature Dinosaurs werd steeds krachtiger in 2012, toen ze genomineerd werden voor Best Live Act bij de Scottish Alternative Music Awards, en een deal gesloten met Integrity Records.

De merkwaardige volgorde van hun carrière zag de digitale download-release van hun debuutalbum In the Spirit of Everything in 2014, dat helaas uitkwam nadat de band uit elkaar was gegaan.

10. Noord-Atlas

North Atlas is een Schotse elektronische rockband, gevestigd in Glasgow. Gevormd in 2015 door de broers Leon en Cam Hunter - oorspronkelijk uit Dalbesttie in Kirkcudbrightshire - en vergezeld door gitarist Drew Leslie en bassist Kai Carney.

Ze spelen een mix van industriële en alternatieve rock, maar aangevuld met elektronische geluiden gespeeld op drumpads en ook geactiveerd door de basgitaar. Er zijn vergelijkingen met een band als Nine Inch Nails en zeker inspiratie van landgenoten Biffy Clyro.

Hun eerste single genaamd 'Hal' kwam uit in 2016. Andere topnummers zijn 'Orange', 'Volcanoes' en 'Another Ocean'. Hun muziek wordt begeleid door fantasierijke video's met sfeervolle opnames in plaatsen als de koude wildernis van IJsland, maar ook in Noorwegen, Japan en de VS. North Atlas is een originele band die een sterke aanhang ontwikkelt en lovende kritieken geniet.

11. Olympische zwemmers

Deze band komt uit Glasgow. Ze sloegen de plank mis in 2009 en worden vaak omschreven als een Indie Folk band. Muzikale broers en zussen Simon en Susie Liddell maakten contact met bassist Graeme Smillie en drummer Jonny Scott, met een tweede gitarist in de vorm van Jamie Savage.

Toetsenist Susie werd later mevrouw Smillie nadat ze met de bassist was getrouwd. Hun muziek zit boordevol sfeer in de 'dromerige' rock- en popmodus met bedwelmende, zwervende gitaar en etherische zang van Susie. Het is dan ook niet verwonderlijk dat ze onder hun invloeden mede-Schots The Cocteau Twins en Aereogramme plus de Canadese band The Besnard Lakes hebben genoemd.

Hun eerste album No Flags Will Fly werd in 2012 uitgebracht op het eigen Green, White, Violet label. De Olympische zwemmers hebben opgetreden op het Celtic Connections-festival in Glasgow en op andere evenementen zoals het Hebridean Celtic Festival. Ze zijn niet vies van betrokkenheid bij veel andere projecten en voelen geen druk om intensief te touren of regelmatig materiaal uit te brengen.

12. VOETERS

Deze band zette hun eerste stappen in de muziekscene in 2010 en bestond aanvankelijk uit Phil Taylor uit Tain in the Highlands, Josh Swinney uit Edinburgh en Matthew Scott uit Glasgow.

Ze vestigden zich in Glasgow en brachten hun eerste single uit in 2011, een dubbele AA-kant genaamd 'Lekker/Booger', en verschenen die zomer op het festivalterrein in T in the Park, evenals bij Wickerman, het Belladrum Tartan Heart Festival en anderen.

Een doorbraak kwam in 2012 toen de band Fat Cat Records tekende, wat leidde tot hun debuutalbum Cokefloat! in hetzelfde jaar. In het volgende jaar verving bassist Ryan Drever Matthew Scott. Terug in de studio volgden al snel nog twee albums - Youth Culture Forever in 2014 en No Grace in 2016. De laatste werd geproduceerd door Mark Hoppus van de Amerikaanse supersterren Blink 182.

Tussendoor gingen ze naar het buitenland en ondersteunden ze We Are Scientists tijdens een tour in 2014 door Europa, de VS en Canada. Drever verliet de band in 2016 na een tournee voor het No Grace-album, en vervolgens ging de band een tijdje door als duo tot de komst van John Bonnar. Het jaar 2017 zag een nieuwe dubbelzijdige single genaamd 'Omaha/Eventual Hell', gevolgd door een Schotse tour begin 2018. Hun vierde album Your Church On My Bonfire werd uitgebracht in 2019.

13. Trots

Prides is een band uit Glasgow, opgericht in 2014 door Stewart Brock op zang en keyboards, Callum Wiseman op gitaar, keyboards en achtergrondzang met Lewis Gardiner op drums.

Hoewel aanvankelijk gericht op synthesizer-aangedreven elektronische rock, is het geluid van Wiseman's gitaar meer naar voren gekomen in hun muziek. Ze zijn vergeleken met collega-Schotse artiesten Chvrches en Simple Minds.

Ze verwierven op slag bekendheid door hun lied 'Messiah' uit te voeren tijdens de slotceremonie van de Commonwealth Games 2014 in Glasgow. De band was ook te zien op T in the Park en het Glastonbury Festival, waardoor ze veel bekendheid kregen bij nieuwe fans.

Ze tekenden bij Island Records en in de zomer van 2015 kwam hun debuutalbum The Way Back Up uit, dat in de UK de Top 30 bereikte. Het jaar daarop vertrok Gardiner echter om zich te concentreren op zijn productiecarrière, aangezien hij betrokken was bij verschillende bands in de studio. Hij werd voor live-optredens vervangen door Adam Parker, maar de act blijft een duo.

14. Randolphs sprong

Randolph's Leap is een grote cast uit Glasgow, gevormd door zanger/gitarist Adam Ross in 2006. Verder stonden Gareth Perrie op keyboards, Vicki Cole op bas, Andrew MacLellan op gitaar, Heather Thikey op viool en Iain Taylor op drums en gitaar.

Beschreven door Folk Radio als een "gallerige, grillige, indie-stijl", wordt hun muziek verlevendigd door geestige en intelligente teksten van Ross.

Hun eerste EP, getiteld Battleships and Kettle Chips, kwam uit in 2010. In 2011 voegden ze wat koper toe aan hun geluid met de toevoeging van Ali Hendry op trompet en Fraser Gibson op trombone.

Het jaar daarop waren ze bezig met het uitbrengen van twee albums, The Curse of the Haunted Headphones kwam uit in februari 2012 en Introducing Randolph's Leap in juli van datzelfde jaar.

In 2013 verliet Gareth Perrie de groep en werd op keyboards vervangen door Pete MacDonald. Hij speelde op hun derde album Clumsy Knot, dat in 2014 werd uitgebracht op Lost Map Records.

Het wordt beschouwd als hun eerste officiële album, want het bevatte herbewerkingen van eerdere nummers met een productie-make-over. Meer personeelswisselingen zouden in 2016 komen, waarbij Adam Florence Iain Taylor op drums zou vervangen. Nog twee albums kunnen in 2018 - een originele release genaamd Worringly Okay en een compilatie Isle of Love.

15. Heilige PHNX

Deze band uit Glasgow bestaat uit twee broers, Stevie Jukes op zang en multi-instrumenten met Alan Jukes op de drums. Na een aantal jaren in bands te hebben gespeeld, besloten ze in 2016 een duo te vormen en zo werd Saint PHNX geboren.

Ze zijn beschreven als een mix tussen Arctic Monkeys en Queens of the Stone Age. Maar hun invloeden zijn divers, van Bruce Springsteen en Ryan Adams tot Kasabian en Imagine Dragons, waarbij hun drumgeluid is geïnspireerd op hiphopmuziek. Hun muziek onderscheidt zich door zijn explosieve energie en opzwepende refreinen

Hun eerste single was 'Reload' en ze speelden hun debuut in Glasgow in juli 2016. Sindsdien speelden ze op het Reading en Leeds Festival in Engeland en ondersteunden ze ook Imagine Dragons in Londen. Een andere single genaamd 'Magic' kwam uit in 2017 en hun muziek is opgepikt door zowel Spotify als Apple. In het jaar 2020 kwam hun debuutalbum DDMN uit.

16. Draaiende munt

Spinning Coin is een band uit Glasgow, opgericht in 2014 als een vierkoppige zanger en gitarist Jack Mellin en bassist Cal Donnelly, evenals zanger en gitarist Sean Armstrong van de Hebriden en drummer Chris White uit Alloa. Later voegden ze een vijfde lid toe, de Canadese Rachel Taylor, op keyboards en achtergrondzang.

De eerste twee jaar hebben ze hard gewerkt met het uitvoeren van talloze shows in Schotland en elders, waaronder een uitnodiging voor het South by South West Festival in Texas. In 2016 brachten ze hun eerste single uit, een dubbel-A-kant genaamd 'Albany/Sides', het jaar daarop gevolgd door Raining 'On Hope Street', en een album was al snel onderweg.

Uitgebracht eind 2017, werd hun Permo-album gedeeltelijk geproduceerd door Edwyn Collins met een geluid dat door The Guardian wordt beschreven als een mix van Schots Indie van de jaren 80 en de "gauzy, dromerige indie van de VS in de vroege jaren 90". In 2020 verscheen hun tweede album Hyacinth in de schappen.

17. De spookschool

Deze band uit Edinburgh werd in 2012 op de universiteit gevormd door de broers Nye en Adam Todd, die samenwerkten met bassist Anna Cory en drummer Niall McCamley. Hoewel ze uit de hoofdstad kwamen, komt hun naam van een groep kunstenaars en ontwerpers uit Glasgow van het einde van de 19e en het begin van de 20e eeuw.

De teksten van de band, gezongen door Nye Todd, gaan in op kwesties van gender en seksualiteit, in het bijzonder de "vloeibaarheid en het ontbreken van een binair getal in gender" en trans-identiteiten. Daarom is het misschien niet verwonderlijk dat ze de grote androgyne David Bowie als invloed noemen. Wat hun muziek betreft, zijn er vergelijkingen gemaakt met onder meer The Shop Assistants, The Undertones en The Buzzcocks.

Ze verspilden geen tijd met het opnemen van hun muziek. Hun EP werd uitgebracht in 2012 met de minder dan beknopte titel van I Don't Know, You Don't Know, We All Don't Know The Spook School.

Kort daarna volgde hun debuutalbum. Dress Up kwam het jaar daarop uit. Hun tweede album, Try To Be Hopeful, kwam uit in 2015 en hun derde, Could It Be Different, in 2018. Begin 2019 kondigde de band echter hun breuk aan en sloot het jaar af met een afscheidstournee.

18. Tango op zolder

Tango in the Attic komt uit Glenrothes, of het Kingdom of Fife, zoals ze hun regio graag noemen. Ze werden opgericht in 2008. De band bestond oorspronkelijk uit de broers Daniel Craig op zang en Jordan Craig op gitaar, terwijl de rest van de groep bestond uit James Crook op bas, Jonathan MacFarlane op keyboards en Paul Johnson op drums.

De band speelde T In The Park in 2009 en hun optreden werd beschreven door de krant The Herald als "beladen met afrobeat-ritmes en hoekige New Yorkse gitaarvormen". Dit optreden werd gevolgd door een uitnodiging om een ​​live-sessie te spelen op BBC Radio Scotland.

Hun debuutalbum Bank Place Locomotive Society werd uitgebracht in 2010, met de opvolger genaamd Sellotape in 2012.Daniel Craig had toen besloten de band in 2011 te verlaten vanwege de druk om toeren te combineren met andere bezigheden. Zijn broer Jordan nam het over als frontman en ging verder met het Schotse accent op de zang.

Ironisch genoeg staat het eigenlijke nummer 'Sellotape' niet op het tweede album, maar verscheen later in hun Crushed Up E.P. van het volgende jaar. Een van hun nummers, 'Jackanory', werd ook gebruikt in een Schuh TV-commercial in het Verenigd Koninkrijk. Topnummers zijn onder meer 'Mona Lisa Overdrive', 'Seven Second Stare', 'Swimming Pool' en 'Blunderground'.

19. Tienerkantine

Deze band is een geheel vrouwelijke groep uit Glasgow, onder leiding van zangeres en toetsenist Carla Easton. Ze werden in 2012 gevormd uit de overblijfselen van haar vorige band, Futuristic Retro Champions. Ze schakelde Emma Kullander in op gitaar, bassist Sita Pieraccini en drummer Deborah Smith. In 2015 werd gitarist Emma Kullander echter vervangen door Chloe Philip van de BMX Bandits.

Ze spelen heldere en luchtige Indie met meerdere melodieën en vocale harmonieën die doen denken aan de optimistische muziek uit de jaren 60 van West Coast America. Hun eerste single 'Honey' verscheen in 2013 gevolgd door de dubbel-A-kant 'You're Still Mine/ Vagabond' voordat hun debuutalbum Say It All With A Kiss in 2016 uitkwam. Daarna brachten ze de Sirens E.P. anno 2017.

Invloedrijke fans zijn onder meer BBC Radio 6 DJ Marc Riley, Eugene Kelly van The Vaselines en Stevie Jackson van Belle en Sebastian. Plus Duglas T. Stewart van BMX Bandits heeft op veel van hun nummers gitaar gespeeld.

20. Drie blinde wolven

Three Blind Wolves is een band uit Glasgow die bestond uit Ross Clark op zang en gitaar, David Cleary op gitaar, Kevin Mackay op bas en Fhearghas Lyon op drums. In 2011 brachten ze twee mini-albums uit genaamd Sound Of The Storm en The Maybe Forest, met alle nummers geschreven door Ross, die het creatieve middelpunt van de band was.

Hun prijs was een optreden in T in the Park die zomer, en aangezien hun oude muziek zwaar doordrenkt was met het geluid van Americana, verzamelden ze fans van over de Atlantische Oceaan, evenals in het VK en Europa.

Het was dan ook geen verrassing dat ze werden uitgenodigd om te spelen op het South By Southwest (SXSW) festival in Austin, Texas in 2012, en om in hetzelfde jaar te verschijnen op het Canadian Music Week festival en Eurosonic.

Ze gingen toen op een Europese tournee, ter ondersteuning van de Canadese rockgroep Wintersleep voorafgaand aan de release van hun eerste volledige album, Sing Hallelujah For The Old Machine, dat in 2013 uitkwam. , had de band meer rock toegevoegd met verhalen in de geest van Springsteen en muzikaal geïnspireerd door Neil Young. Topnummers van het album zijn onder meer 'Parade', 'In Here Somewhere' en 'Farmer With a Pulse'.

Echter, na acht jaar sterk te zijn geweest met het spelen van goede muziek en het winnen van veel fans, besloot Three Blind Wolves er een einde aan te maken. De financiële druk en zware tijdsinvesteringen die gepaard gingen met de onzekerheid van het werken in de competitieve muziekindustrie eisten hun tol, en begin 2017 speelden ze een afscheidsconcert in Glasgow

21. De schemering Sad

Deze band verscheen in 2003 op het toneel. Afkomstig uit de stad Kilsyth, ten noorden van Glasgow, ontmoetten de bandleden elkaar op de middelbare school en sneden hun tanden in het spelen van covers.

Vernoemd naar een uitdrukking van de dichter Wilfred Owen, namen ze demo's en een E.P. voordat ze hun eerste album maakten. Het duurde vier jaar en uiteindelijk, in 2017, brachten ze in april 2007 Fourteen Autumns en Fifteen Winters uit.

Het werd goed ontvangen door critici, maar het commerciële succes wachtte nog steeds. Hun volgende twee albums presteerden goed, maar het was de derde, Nobody Wants to be Here and Nobody Wants to Leave, uitgebracht in 2014, die hun eerste vermelding in de Britse Top 20-hitlijsten markeerde.

Ze wonnen aan kracht en een groot hoogtepunt was de keuze om The Cure te ondersteunen tijdens een tournee door Amerika in 2016. Hun vijfde album, It Won't Be Like This All The Time, kwam uit in 2019.

22. Twin Atlantic

Twin Atlantic is een band uit Glasgow die in 2000 van start ging en bestond uit een verzameling muzikanten die in andere lokale bands in de omgeving hadden gespeeld. Ze waren een langzame brander, maar ze kregen geleidelijk vaart en bouwden een sterke aanhang op.

In 2007 waren ze meer ingeburgerd in de hoofden van het publiek en de media, toerden ze regelmatig en waren ze te zien op festivals, waaronder T in the Park in 2008.

Hun eerste album, het exotisch getitelde Vivarium, kwam in 2009 uit en kreeg goede recensies, en hun onverbiddelijke commerciële opkomst ging door met een lineaire progressie van gestage, zo niet spectaculaire vooruitgang.

Op hun derde en vierde album, Great Divide in 2014 en GLA in 2016, kwamen ze in de Britse Top 10 albumlijsten. Het nummer 'Heart and Soul' was hun eerste UK Top 20 single.

Ze bleven uitnodigingen ontvangen voor alle grote festivals, waaronder Donington, Glastonbury, Reading en Leeds. In 2020 kwam hun vijfde studioalbum Power uit.

23. De Van T's

Deze groep werd in 2013 opgericht door de tweelingzussen Hannah en Chloe Van Thompson, vandaar de naam van de band. Ze spelen allebei op gitaar en zang, met Joanne Forbes op bas en Shaun Hood op drums. Alle dames zijn geboren in Dundee, met Hood afkomstig van Clydebank, in de buurt van Glasgow.

Oorspronkelijk waren de zusjes Van Thompson een akoestisch duo beïnvloed door volksmuziek, maar toen besloten ze om een ​​viertal te worden en de elektronica op te krikken.

Hoogtepunten in hun carrière tot nu toe waren airplay op BBC Radio 1, een voorprogramma met mede-Scots The Jesus and Mary Chain en optredens op T in the Park, Wickerman en het TRNSMT-festival in Glasgow. In 2018 werden ze geselecteerd voor het 'ReBalance'-initiatief van Festival Republic en stonden die zomer op Community Festival.

In de studio hebben ze in 2015 de EP Laguna Babe uitgebracht, gevolgd door een andere genaamd A Coming of Age in 2016. De singles 'Fresh Meat' en 'BitterSweet' en 'Seeing Stars' volgden spoedig.

Hun muziekmerk heeft veel belangstelling gewekt vanwege de combinatie van surf- en garagerock uit de jaren 60 met het jaren 90-geluid van Seattle-grunge.

24. We waren jetpacks beloofd

Deze band met een ongebruikelijke naam kwam uit Edinburgh en werd in 2003 opgericht als schoolband. De groep bestaat uit Adam Thompson op zang en gitaar, Michael Palmer op gitaar, Sean Smith op bas en Darren Lackie op drums.

In de begindagen gingen ze naar het westen en vestigden zich in Glasgow, waar een gezonde livescene hun talenten verwelkomde op het podium. Hun eerste opgenomen studiomateriaal zag pas in 2009 het levenslicht na veel hard werken, waaronder een support-slot met Frightened Rabbit.

Dit leidde in de zomer van dat jaar tot een deal met Fat Cat Records en hun debuutalbum, These Four Walls. Vreemd genoeg deed het het commercieel beter in de VS dan thuis en dus waren rondleidingen over de vijver in orde. Ze traden op als headliners en openden ook voor Jimmy Eat World.

Verdere albums volgden hetzelfde patroon omdat ze meer erkend werden in Amerika dan in het VK. Sommige van hun nummers zijn ook te horen geweest op de soundtracks van verschillende Amerikaanse tv-shows, zoals Sons of Anarchy en One Tree Hill.

Maar ze hebben nog steeds een solide aanhang opgebouwd op hun eigen territorium en kregen veel waardering van fans en veel lof van de critici.

25. De Xcerts

Deze driekoppige band komt oorspronkelijk uit Aberdeen en werd gevormd door schoolvrienden Murray MacLeod op gitaar en zang, Jordan Smith op bas en achtergrondzang en Ross McTaggart op drums. Hun geluid is beschreven als een "combinatie van luide, vervormde riffs en stijgende pop-edged refreinen" en is vergeleken met die van Idlewild, Biffy Clyro en Weezer.

Ze verhuisden in 2006 naar Brighton in het zuiden van Engeland, en kort nadat Mc Taggart de band had verlaten, werd hij vervangen door Tom Heron, die uit Exeter kwam. De band bracht vervolgens twee singles 'Breathtaking Fight' en 'My Book Laughs' uit, die het goed deden en leidden tot nog twee releases 'Just Go Home' en 'Do You Feel Safe?'. Dit bracht airplay en sessie-opnames met MTV en BBC Radio.

De zomer van 2008 was een drukke tijd voor hen, aangezien ze op verschillende prestigieuze festivals speelden, waaronder T in the Park, RockNess, Belladrum Tartan Heart en het Connect Music Festival. Ze hebben ook vier albums uitgebracht: In the Cold Wind We Smile (2009), Scatterbrain (2010), There Is Only You (2014) en Hold On To Your Heart (2018).