Inhoudsopgave:
Karl is een oude freelancer met een passie voor muziek, kunst en schrijven.
The Achromatics, zoals ze nu bestaan, begonnen in januari 2016 met repeteren. Ze speelden samen voordat de band vormde, sommigen al zes of zeven jaar, in een coverband.
"We hadden echt een geweldige muzikale chemie en we kenden elkaars spel", zegt zanger Shannon Graham. "We hadden ook dit enorme gedeelde repertoire van liedjes die we allemaal kenden en waarmee we ons gingen identificeren. In de loop van zeven jaar kwamen er nieuwe mensen bij en sommigen bleven hangen."
Shannon legt uit dat de sterke behoefte om iets van zichzelf te creëren een drijvende factor was voor de geboorte van de Achromatics. Ze voegt eraan toe: “Wat we al hadden was zo geweldig. We hadden de infrastructuur, we hadden de tijd en we kenden elkaars spel goed."
Ze vervolgt: "We begonnen elkaar te ontmoeten voor regelmatige repetities, brachten kleine stukjes muziek binnen en werkten eraan. In de loop van die eerste zes maanden hadden we bijna een volledige set originele muziek ontwikkeld. Een jaar later begonnen we met het opnemen van ons album.”
Nieuwe nummers worden geboren wanneer een bandlid binnenkomt met een melodie, een harmonie en een korte schets van de vorm van het nummer. Vaak hebben ze ook gedacht aan zang en blazerspartijen. Shannon zegt: “Dat is het punt waarop iedereen begint bij te dragen. We brengen alles in kaart want met negen man in de band kan het wel eens gek worden. We hebben een online drive waar we al onze lopende grafieken plaatsen, zodat iedereen ze kan downloaden en eraan kan werken, ze opnieuw kan uploaden en iedereen kan chippen wanneer ze willen.”
De leden van de band dragen allemaal actief bij aan het songwritingproces.
"De drummer houdt er echt van om wat van de grooves in te voeren waaraan hij heeft gewerkt", zegt Shannon. "De bassist schrijft al zijn eigen baslijnen. Hij is ook een van de songschrijvers. Met vier blazers is het iets ingewikkelder omdat vier mensen niet tegelijkertijd een geweldige blazerspartij kunnen improviseren. Eén persoon heeft een idee en die neemt het mee naar huis en schrijft iets op de kaart.”
Van Spinditty
Soulmuziek en Latin-muziek vormen de kern van de muzikale invloeden van de Achromatics. Huidig bandlid (en directeur van de coverband die aan de Achromatics voorafging) Jay Vazquez komt oorspronkelijk uit Mexico, en hij hielp de andere leden bloot te stellen aan de Latijnse klanken. Shannon voegt toe: “Het was destijds nieuw voor ons, maar het werd meer organisch onderdeel van onze muziekpersoonlijkheden. Dat was het gedeelde muzikale lexicon dat we inademden.”
Ze wijst erop: "Het klinkt misschien alsof soul en Latijn niet veel gemeen hebben, maar er is een precedent. Earth, Wind & Fire had conga-spelers en disco had ook conga's. Latin-muziek is de afgelopen 30 of 40 jaar in de populaire muziek opgekomen.”
Hun laatste album Give Me That Beat werd opgenomen in een tijdsbestek van 11 maanden vanaf januari 2017. Shannon zegt: “Voor sommige mensen klinkt het als een heel lange tijd, maar geloof me, platen kunnen veel langer duren dan 11 maanden. Ik denk dat we het heel goed voor elkaar hebben gekregen. We hebben eigenlijk alle tracking in een thuisstudio gedaan en we hebben de studio speciaal gebouwd om de plaat te volgen. Sommige mensen in de band zijn grote audiofielen, dus ze weten alles van mixen, bewerken, ProTools en microfoons.”
Ze vervolgt: “We hebben de bedtracks voor de ritmesectie in ongeveer twee dagen gedaan. We namen de tijd voor de blazers en zang. Het volgen was het langste proces. We hadden veel gesprekken met onze professionele mixing en mastering engineer. We wilden niet dat de plaat zou klinken alsof hij in een thuisstudio is opgenomen. Hij deed wat testen en hij zei dat hij ermee kon werken omdat de kwaliteit geweldig was. ”
Het album is een balans tussen de latin en soul/poppolen van de Achromatics. Shannon zegt: "De tien nummers vertegenwoordigen wie we de afgelopen jaren zijn geweest en ook de richting waarin we ons bewegen. De plaat die je gaat horen is vijf nummers die meer soul of pop zijn met een hint van latin en vijf deuntjes die meer latin zijn met een vleugje soul en pop.”
De band heeft volgens Shannon een positieve ervaring met de festivalscene. Ze zegt: “Ze waren erg gastvrij voor ons. Het was voor ons een geweldige manier om onze muziek aan ons publiek te tonen. De festivals betalen ons heel eerlijk en ze hebben mooie podia met een goede geluidsproductie. Ik zou niet blijer kunnen zijn met de festivalscene.”
In de toekomst zijn de Achromatics van plan hun tourschema uit te breiden. Shannon zegt: “In de afgelopen zomer hadden we maar zo'n vijftien festivaldata. We hebben nauwelijks de oppervlakte bekrast van wat er is. We zouden graag touren, we zouden graag andere plaatsen in Canada zien. We hebben een gelukskaart in petto dat we legaal in de Verenigde Staten mogen spelen. Ik zie ons nemen wat we hier hebben gedaan en het geografisch verder brengen.”
Shannon zegt dat er een aantal manieren zijn waarop de band zijn creatieve energie laat stromen. Ze legt uit: "Inspiratie komt van de mensen die schrijven en dingen binnenbrengen. We zijn niet het soort band dat lui is. We vragen ons altijd af hoe we het beter kunnen maken. Als de muziek er is, hoe kunnen we onze show dan verbeteren? Kunnen we choreografie toevoegen? We willen altijd verbeteren en we hebben individuen in de band gedreven die de zweep kunnen kraken.”
