Nick Drake: De albums

Michael is een muzikant, een ondersteuningsanalist en een lange tijd audiofiel en tech/muziek-nerd.

Nick Drake wordt beoordeeld, een documentaire

Nick Drake Under Review is een prachtige documentaire die momenteel beschikbaar is op Amazon Prime en die door geen enkele muziekfan mag worden gemist. Dit is niet de typische Hollywood-documentaire die het grootste deel van zijn tijd aan pluisjes besteedt. Het is een diepe duik in de muziek van Nick Drake, veel ervan beschreven door de artiesten die in de buurt waren toen hij nog leefde en aan het opnemen was. Het is een schat aan inzicht in hoe zijn spel werd beïnvloed door een dwarsdoorsnede van jazz en traditionele Engelse volksmuziek, die diende als een gelaagde basis voor teksten die werden beïnvloed door poëzie van onder meer Baudelaire, Blake en Tennyson.

Piano, saxofoon en gitaar

Drake was een begenadigd multi-instrumentalist, even bekwaam op piano of saxofoon als op gitaar. Het was waarschijnlijk zijn vermogen om te denken en te horen in termen van elk van deze individuele instrumenten die hem in staat stelden om zulke unieke melodieën en vocale fraseringen in zijn liedjes te creëren. Het verklaart ook zijn uitgebreide gebruik van alternatieve stemmingen op de gitaar, aangezien hij vastbesloten leek om de beperkingen van de traditionele stemming op te rekken om het geluid van zijn gitaar te buigen naar wat hij nodig had om overeen te komen met de geluiden die hij in zijn hoofd hoorde terwijl hij componeerde de liedjes.

Nick Drake's discografie

Hoeveel albums heeft hij gemaakt?

Nick Drake maakte slechts drie albums: Five Leaves Left (1969), Bryter Layter (1971) en Pink Moon (1972).

Was Nick Drake succesvol?

Tot zijn grote pech hadden ze vanuit een carrièreperspectief waarschijnlijk op geen slechter moment kunnen worden gemaakt. Five Leaves Left werd uitgebracht in een tijd dat het rechtstreeks concurreerde met artiesten als Abbey Road van de Beatles, King Crimson's In The Court of the Crimson King, Tommy by the Who, Dylans Nashville Skyline en debuutalbums van Blind Faith, Santana, en Crosby, Stills en Nash. Zijn platenlabel had destijds niet de middelen om zijn werk te promoten, zelfs niet onder de normale druk van het bedrijf, en om te concurreren met deze tijdperkbepalende releases was gewoon te ver weg van hun klasse. Onder deze omstandigheden had Five Leaves Left moeite om zelfs maar een paar duizend exemplaren te verkopen, ondanks dat het nu achteraf gezien goed in de top 20 van uitgebrachte platen van dat jaar staat.

Bryterlaag

Bryter Layter trof precies hetzelfde lot in 1971, ondanks het feit dat zijn producers John Cale van The Velvet Undergound en leden van de Britse band Fairport Convention binnenhaalden. Het had ook te lijden onder slechte verkopen en gemengde recensies op het moment van de release, en het wordt nu ook routinematig vermeld als een van de top 100-platen die in 1971 zijn uitgebracht. Naast het onvermogen van het label om het album goed te promoten met airplay, leed Drake door een korte reeks rampzalige live-optredens, waarvan de laatste hij slechts drie nummers in zijn set aborteerde, toen hij van het podium liep om nooit meer door een live publiek te worden gezien.

Van Spinditty

Roze Maan

Tegen de tijd dat Pink Moon in 1972 werd uitgebracht, was het hele landschap van de moderne muziek veranderd, en wat nu goed verkocht, waren meestal platen die minder te maken hadden met melodie en structuur en meer te maken hadden met powerakkoorden die op een oorverdovend volume werden gespeeld . Het feit dat het kleine label waarvoor hij opnam, werd opgekocht door het grotere en veel krachtigere Island Records, hielp hem helemaal niet, omdat ze geen nieuwe release van hem verwachtten of zelfs maar wilden toen hij gewoon het bedrijf binnenliep hoofdkwartier, overhandigde de mastertapes aan een secretaresse en vertrok. Pink Moon was een terugkeer naar de minimalistische benadering van Five Leaves Left, maar dan donkerder en veel persoonlijker. Nogmaals, zijn record kreeg weinig aandacht en de verkoop was slecht.

Zijn dood in 1974

Drake was ernstig depressief door zijn gebrek aan succes en begin november 1974 nam hij een antidepressivum om hem te helpen slapen. Of het opzettelijk was of niet, zal nooit bekend worden, maar hij werd de volgende ochtend dood aangetroffen terwijl hij over het bed lag in zijn kamer in het huis van zijn ouders. Hij was 26 jaar oud.

Nick Drake's postume roem

Dertig jaar later werd zijn muziek opgenomen als onderdeel van de soundtrack van de film voor de film Garden State, en vooral een Volkswagen-commercial. Plots wist de wereld wie Nick Drake was en leek ze veel meer te willen van deze mysterieuze singer-songwriter, maar meer zat er niet in. Hoewel een vierde album was begonnen, zou het nooit worden voltooid.

In 2014 hadden zijn drie albums meer dan 2,4 miljoen exemplaren verkocht.

Als je niet de tijd hebt genomen om te luisteren naar de werken die hij achterliet, zou je dat absoluut moeten doen, en je moet de juiste omstandigheden kiezen om alles in je op te nemen. Kies een perfecte herfstavond met de ramen open en een zacht briesje in de lucht , ga in je meest comfortabele stoel zitten en luister gewoon naar de muziek zonder enige andere inmenging van ons nu veel te drukke leven. Onvergetelijk.