Inhoudsopgave:
Karl is een oude freelancer met een passie voor muziek, kunst en schrijven.
Canadian Roots Country Band
Patton MacLean begon als tiener zijn poëzie op muziek te zetten. Tijdens de universiteit verscheen hij in de muziekscene van Saskatchewan als soloartiest en mondharmonicaspeler. Het studeren van Engelse literatuur en etnomusicologie leidde uiteindelijk tot een beurs om de volksmuziek van Azië te bestuderen. Hij werd aangemoedigd om daarheen te reizen door de beroemde Canadese gitarist en folkmuzikant David Essig.
Aziatische volksmuziek ontdekken
Patton legt uit: "Toen ik hem [David Essig] ontmoette, had hij het over Joseph Campbell's idee van de reis van de held waarbij de held het huis verlaat, tests doormaakt en terugkomt met de kennis die uit de tests is opgedaan. Het heeft me echt geïnspireerd. Ik ging naar Korea met het halfgevormde idee om te leren wat ik kon en het toe te passen op mijn eigen schrijven. Ik vertrok met mijn gitaar en was van plan me onder te dompelen in Aziatische volksmuziek. Zo begon ik, maar het eindigde in de Aziatische populaire muziek.”
Hoe Aziatische folk naar het Amerikaanse land leidde
Op een omweg leidde dit tot een ontwaken van Pattons interesse in klassieke countrymuziek. Hij zegt: "Ik had een hekel aan countrymuziek toen ik opgroeide. Ik had een hekel aan ouderwetse vioolmuziek toen ik opgroeide. Ik hield helemaal niet van het geluid ervan. Het was niet waar ik ooit in geïnteresseerd was, maar terwijl ik in Korea woonde, begon ik geïnteresseerd te raken in de oude tradities van Noord-Amerikaanse muziek. Alleen het feit dat ik niet thuis was, maakte het interessant voor mij.”
The Lost Highway Navigators
Hij verwijst naar The Lost Highway Navigators als een project in plaats van een band. Patton legt uit: "Er is veel vraag naar alle spelers in het spel en het zijn allemaal persoonlijke vrienden. Ze hebben allemaal andere muziekprojecten waar ze aan werken. Dit doen ze parttime als ze beschikbaar zijn.”
Hij voegt eraan toe: "Ik ben altijd een beetje verrast geweest door het kaliber van muzikanten dat ik voor het project heb kunnen aantrekken. Het is een vrijblijvende relatie voor hen, dus het stelt hen in staat om ook hun andere verplichtingen na te komen.”
Benadering van muziek
In de loop der jaren is MacLeans benadering van muziek veranderd en geëvolueerd. Hij begon uitsluitend met het schrijven en uitvoeren van zijn eigen muziek. Naarmate hij meer leerde over klassieke countrymuziek, begon hij te leren zingen zoals de artiesten uit het verleden. Hij zegt: "Ik realiseerde me niet wat een groot voordeel het was om de vocale technieken van individuele artiesten te leren. Het heeft mijn eigen stemtechniek echt geholpen. Ik kan met mijn stem dingen doen die ik voorheen nooit kon.”
Hij zegt verder: "Die klassieke nummers maken nu deel uit van onze set. We praten een beetje over de geschiedenis van honky-tonk-muziek in de show, maar ik ben een originele songwriter en mijn creatieve focus is hoe deze muziek mijn songwriting in de toekomst gaat beïnvloeden."
Songwriting-proces
Al vroeg zou Patton de poëzie die hij schreef op muziek zetten, maar in de loop der jaren is het songwritingproces geëvolueerd. Hij zegt: "Het is nu precies het tegenovergestelde. Ik heb een akkoordprogressie, ik heb een melodie, ik heb een harmonie en ik heb mijn hooks een beetje bedacht. Als ik geluk heb, stap ik op mijn fiets en tijdens het rijden maak ik de geluiden steeds weer in mijn hoofd totdat woorden of zinnen op hun plaats vallen. Ik zal die belangrijkste ideeën of zinnen opschrijven als ik thuiskom en ik zal er een nummer omheen bouwen.
Van Spinditty
Bandleden
De kernbandleden brengen een breed scala aan muzikale achtergronden naar het project. Patton zegt: "Ik heb het geluk om met deze mensen te werken die veel meer professionele prestatie-ervaring hebben dan ik. Alle leden zijn betere muzikanten dan ik, maar geen van hen begrijpt het genre zo goed als ik, dus het was mijn taak om ze erover voor te lichten. Ryan Spracklin (onze fiddler) heeft een Keltische achtergrond, maar hij stapte een aantal jaren geleden bij mij over op bluegrass en nu vraag ik hem om countryviool te spelen, wat hij nooit echt heeft gespeeld."
Gillian Snider
Hij vervolgt: “Gillian Snider is een van Saskatoons meest gewilde vrouwelijke jazzzangers en speelt ook accordeon. Ze luisterde als kind naar countrymuziek en haar moeder is een beroemde countrymuzikant in de Tommy Hunter-show. Ze had echter een hekel aan countrymuziek toen ze opgroeide, erger dan ik. Voor haar is het proberen uit te vinden waar de accordeon zit in de mix van wat traditioneel op strijkers gebaseerde muziek is.”
Saskatchewan-muziekscène
De muziekscene van Saskatchewan bloeit volgens Patton. Hij legt uit: “Ik denk dat de Saskatchewan-muziekscene momenteel maar met duizend speelt. Kunstenaars worden zeer goed ondersteund in hun gemeenschap. Er is de afgelopen vijftien jaar een enorme groei geweest in Saskatchewan-festivals. Maar er zijn ook meer kamers in de buurt, dus het is een meer competitieve omgeving voor podia en festivals.”
Plannen voor de toekomst
In de nabije toekomst is de band van plan om hun debuutalbum uit te brengen en hun tourschema uit te breiden. Patton zegt: "Het nieuwe album zal volledig origineel materiaal zijn. Ik heb vrienden gemaakt in de VS in het land en de bluegrass-gemeenschap die bereid zijn een bijdrage te leveren, dus daar ben ik erg enthousiast over. Ik zou ook graag onze tour uitbreiden naar Alberta, Manitoba en een deel van het westen van de Verenigde Staten.”
Hij voegt eraan toe: "We hebben marketing die naar voren komt om het album te ondersteunen. Alle singles zullen op prestatie gebaseerde video's hebben, zodat een AD ernaar kan kijken en ze kan gebruiken voor boekingen of promotiedoeleinden."
Een ander ding dat Patton graag zou willen doen, is vrouwelijke vocalen toevoegen aan de covers die ze uitvoeren. Hij zegt: "Ik zou graag gebruik willen maken van Gillian's zangvaardigheid om meer Wanda Jackson- en Patsy Cline-nummers in te brengen om het perspectief van de vrouw op honkey tonk te presenteren.
Een toekomstig doel dat hij graag zou willen vervullen, is schrijven over diepere emotionele onderwerpen. Patton zegt: "Ik heb onlangs een nummer voltooid met de naam 'Highway 9'. Het was een moeilijk nummer voor mij om te schrijven en een moeilijk emotioneel nummer voor mij om te zingen. Maar het publiek reageert. Ik wil proberen meer van dat soort nummers te maken. Het hoeven niet per se droevige liedjes of liedjes over verlies te zijn, maar ik wil de emotionele diepte van songwriting verkennen."
Muziek en lesgeven zijn zijn twee passies. Lesgeven is zijn belangrijkste carrière en het helpt hem geïnspireerd te blijven. Patton zegt: "Mijn werk is ongelooflijk de moeite waard, ik vind het geweldig en ik ben opgewonden om er elke dag te zijn. Ik heb nooit het gevoel gehad dat ik vast zat in mijn werk terwijl ik wenste dat ik muzikant kon worden. Ik heb mijn muziek benaderd met de instelling dat ik volledig vrij ben om het te doen en er plezier in heb.”
Creatieve inspiratie
Op het gebied van creatieve inspiratie is beweging iets dat Patton helpt. Hij zegt: “In de zomer stap ik op mijn fiets en in de winter langlauf ik. Ik werk veel melodieën en ideeën uit in mijn hoofd. Het is een zeer ongestoorde omgeving om in te schrijven.”
