Inhoudsopgave:
Katie is al meer dan vijf jaar een online schrijfster. Haar artikelen zijn vaak gericht op de muziekindustrie.
Cycli en rimpelingen
Naast de instinctieve behoefte van mensen om liefde te zoeken en de macht die het over ons heeft, maken Paz en Whitacre ook duidelijk dat de essentie van liefde een continue cyclus is. De dieren die op zoek zijn naar liefde worden 'door de maan geleid', wat verwijst naar zich herhalende fasen. Een ander voorbeeld is te vinden in de combinatie van tekst en geluid in de regel 'vloeiend uit het midden van de nacht'.
De afname in intensiteit en volume doet denken aan rimpelingen, zoals die ontstaan uit een kiezelsteen die in stilstaand water wordt gegooid. Met water dat traditioneel wordt gebruikt als symbool voor geboorte en vernieuwing, geeft het karakteriseren ervan als liefde het vermogen van liefde aan om naar buiten te stralen in een cyclus van voortdurende beweging.
Het stuk als geheel vertegenwoordigt zelfs een cyclus door te eindigen met hetzelfde akkoord waarmee het begint. Door liefde op deze isochrone manier te onderzoeken, krijgt ze een gevoel van duurzaamheid en onsterfelijkheid. Dat aspect van liefde is de fundamentele kern van dit nummer.
Essentieel voor de menselijke ervaring
Toen Whitacre werd gevraagd over het schrijven van dit stuk, zei hij dit: 'Terwijl ik het gedicht las . . . de muziek leek zichzelf de lucht in te zingen, alsof het een deel van de poëzie zelf was.” Ik ben het ermee eens dat de tekst en compositie van dit nummer elkaar natuurlijk aanvullen, waardoor het kunstenaarschap van beide makers naar voren komt.
Dat maakt deel uit van de magie van dit stuk, evenals de manier waarop het vele facetten van liefde met elkaar verbindt: het is van vitaal belang voor de menselijke ervaring, het heeft eeuwige kwaliteiten, het is een cyclus van vernieuwing, er kan veel worden gewonnen door zowel zelf liefde en de liefde van anderen.
"Water Night" is uniek omdat het niet gericht is op een specifieke persoon, maar in plaats daarvan het potentieel van liefde onderzoekt om mensen te veranderen. Met de brede focus en schoonheid die dit nummer bevat, ben ik het nadrukkelijk eens met de punten, in de overtuiging dat ze van toepassing zijn op alle mensen.
De allerlaatste regel is waarschijnlijk de meest opvallende voor mij: "Nacht brengt zijn nattigheid naar stranden in je ziel." We hebben allemaal de behoefte om bemind te worden, en of het nu van onszelf of van anderen komt, het lest de dorst en geeft ons het vermogen om die liefde naar buiten uit te stralen.
Opmerkingen
R Mabry uit de VS op 16 november 2014:
Geweldige, diepe analyse van een prachtig werk, zowel het lied als het gedicht. Goed gedaan, erg interessant!
